ഒടുവിൽ ഞാൻ ആകാശം കണ്ടു തുടങ്ങി .....നീയെത്താത്ത ദൂരത്തോളം അമ്മുന്റെ കരച്ചിൽ കേൾക്കാത്തിടത്തോളം ദൂരം ഞാൻ അവരുടെ വിവരങ്ങളൊന്നും അറിയാത്തൊരു കടൽ തീരത്ത് നാളെ സമാധി കൊള്ളും .ഇന്നലെകൾക്കും മുൻപ് .ഞണ്ടൻ മാർ തോല് പൊളിച്ചു പുറത്തു വരാത്തൊരു കടൽ തീരം നിന്നോടൊപ്പം ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടു നടന്നിരുന്നു....നമ്മുടെ പുഴയിലെ മണ്ണ് ഒഴുകി വരാത്തൊരു കടൽ തീരത്തേക്ക് നമുക്ക് പോകാം എന്ന് നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു...അങ്ങനെ പറഞ്ഞാലും നമ്മുടെപുഴ ഓര്മയാകുമെന്നു ഞാൻ കരുതിയിരുന്നില്ല കുഞ്ചു .....നിന്റെ നിഷേധങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഇന്നേരം ഇവിടെ വന്നു നിൽക്കുമ്പോ പേടി സ്വപ്നങ്ങളിലെ ഞണ്ടൻ സന്യാസിമാർ എന്നെ കൂട്ടി കൊണ്ട് പോകുന്നു.....ഒരിത്തിരി ധൈര്യമെങ്കിലും നീയെനിക്കു തന്നിരുന്നെങ്കിൽ ചൂട് നീരൊഴുക്കുകളിൽ ധാന്യമണികൾ എന്തികൊണ്ട് ഈ കാടിനെ പച്ചയാക്കി കൊണ്ട് നമ്മുടെപുഴ വീണ്ടുo കൈവഴികളായേനെ ........
എന്തോ പറയാനുണ്ടാര്ന്നു..എന്തോ ഇപ്പൊ,ഒന്നും വരണില്ല..അല്ല ;എല്ലാം എങ്ങനെയങ്കിലും എന്നെ വിട്ടു പോടിരുന്നെങ്കില്............ അപ്പോളാണ് എന്റെ കുഞ്ഞിമാതു പറഞ്ഞ ആ വര്ക്കിലേക്ക് നോക്കിയത്..ഭംഗിയായി ഗ്ലാസ്സിട്ടതാര്ന്നു അത്.. വരച്ചു തീര്ക്കാത്ത കുറെ കാന്വാസുകളും അര്ത്ഥം കിട്ടാത്ത നിറങ്ങളും.. ഇന്നലെ ബസ്സില് വച്ച് ഇവയെ പറ്റി തന്നെയാര്ന്നു അവള്ടെ സംസാരം മുഴുവനും... ഓരോന്ന് കാണുമ്പോഴും ഓരോ തോന്നലുകളാണ് .അര്ത്ഥം അതെല്ലെങ്കില് കൂടി അവള് കഥ മെനയും. "അമ്മെ, ആ മാന് പുല്ലു തിന്നണ സമയത്ത് അമ്പു ചെയ്തു വീഴ്ത്തിയതല്ലേ?????പാവം അതിനിപ്പഴും വിശക്കനുണ്ടാകും " .......... അങ്ങനെ അങ്ങനെ ...ഓരോന്നു പിറുപിറുത്തു കൊണ്ടിരിക്കും.. ..പക്ഷെ ഇത്തവണ വന്നപ്പോള് എന്തൊക്കെയോ മനസ്സില് പിണഞ്ഞു കൂടിയിട്ടുണ്ട്.. എന്തൊക്കെയോ !!!!!!!!!!! മഴ വീണ്ടും എത്തിയിരിക്കുന്നു.. ഞങ്ങള് കുട എടുത്തിട്ടില്ല....കുഞ്ഞിമാതു ഇപ്പളും ഉറങ്ങാണ്..................ആള്ക്കൂട്ടത്തെ കടന്നു പോകാന് ഞങ്ങള്ക്ക് ഇനിയും നടക്കണം .........
Comments
Post a Comment